امروز
آغاز چهارمین سال فعالیت دولت یازدهم است. سه سال قبل، دولت یازدهم با بیش
از 1600 وعده خوش‌آب و رنگ کارش را شروع کرد.فهرست وعده‌های دولت به قدری
طولانی و متنوع است که برای انتشار آن به تنهایی، به بیش از 2 صفحه کامل
روزنامه احتیاج داشتیم و به خاطر همین از انتشار آن گذشتیم!طبیعتا برای همه
مردم چه آنها که روحانی منتخب آنها بود و چه آنها که نبود، تحقق آن همه
وعده، آرزویی بزرگ بود چرا که سرجمع تحقق وعده‌ها، رشد و ارتقای ایران
اسلامی و سربلندی ملت بود.اما برخلاف آن انتظار و آن رویای شیرین، اکنون پس
از سه سال اوضاع نه آنگونه که گفته بودند، که به جهاتی به مراتب بدتر هم
شده است.
مثلا قرار بود طی یک برنامه صد روزه در معیشت مردم گشایش ایجاد شود.
قرار بود اشتغال برای جوانان ایجاد شود.
قرار بود مسکن، برای همه در دسترس و سهل‌الوصول شود.
قرار بود مشاغل خرد و صنایع متوسط توسعه پیدا کند.
قرار بود یارانه‌های تولید بیشتر و بیشتر شود.
قرار بود احترام و عزت به پاسپورت ایرانی داده شود.
قرار بود ارزش و اعتبار پول ملی احیا شود.
قرار بود با تولید ملی، راه واردات مسدود شود.
قرار بود از میادین مشترک نفتی و گازی با حداکثر صرفه کشورمان بهره‌برداری شود.
قرار بود با سد کردن واردات، به جای ایجاد اشتغال برای جوانان خارجی، برای جوانان ایرانی شغل تولید شود.
قرار بود تولیدات کشاورزی به مرحله خودکفایی و صادرات برسد.
قرار بود اقشار محروم و مستضعف به مرحله‌ای برسند که 45 هزار تومان یارانه برایشان هیچ باشد و‌قرار بود قرار بود صدها قرار بود دیگر!
منبع: تابناک
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۱
بهتر رییس جمهوری که کشور ایران بعد از پیروزی انقلاب به چشم دیده فقط آیت ا.. خامنه ای و رفسنجانی و خاتمی بود . بعد از آن همه و همه با گونی و خدم و حشم وارد شدند که بخورند و ببرند . اول هم با همسر و برادرانشان وارد شدند .