به گزارش
تابناک اصفهان، ويگل یکی از مکان های باستانی کاوش شده توسط باستان شناسان است که می تواند به عنوان یک سایت باستانی به ایران و جهانیان معرفی شده و تاریخ و فرهنگ کهن مردم این سامان را مورد شناسایی دقیق و مستند قرار دهد.
این محوطه باستانی در زمان حاضر به لحاظ توپوگرافی مرکب از تپه ماهورهایی است که سطح آنرا درختجه های تاغ و گز که در برخی قسمتها از تراکم زیادی برخوردارند، پوشانده است. در منتهی الیه شرقی و غربی این محوطه دو قلعه به فاصله حدود 600 متر وجود دارد که بقایای معماری آنها با وجود تخریب های عمدی چند دهه گذشته همچنان پا برجاست.
بین دو قلعه،گسترش رو به سمت جنوب، بقایای یک شهر بزرگ اسلامی متعلق به قرون اولیه تا قرون میانی اسلامی را نشان می دهد. در مرحله اول بررسی محوطه ویگل آثاری دال بر وجود استقرار دوره ایلامی نیز از آن بدست آمد که حاکی از قدمت دیرین آن است و سابقه تاریخی آن را تا هزاره دوم پیش از میلاد به عقب می برد.
در این محوطه آثار معماری قابل توجهی شامل بقایای بافت های مسکونی و منازل به صورت منفرد وجود دارد که نشان دهنده غنای آن است. محوطه باستانی ویگل از قابلیت بسیار بالایی برای بررسی، پژوهش و کاوشهای باستان شناسی برخوردار است. کاوش های انجام شده کنونی در ویگل، نشان می دهد که وسعت این منطقه نزدیک به 100 هکتار می باشد.محور ساختمانسازي در اين منطقه از شمال غرب به جنوب شرق است.
دادههای بدست آمده از کاوشهای باستانشناسی، وجود یک آتشگاه ساسانی در بخشی از این محوطه را به اثبات رسانید. در حال حاضر بخش فوقانی این آتشدان موجود نیست اما پایه آن، منقوش به طرحهای زیبای گچبری کاملاً سالم باقی مانده است این کشف بی نظیر نخستین مورد در ایران مرکزی است که یک بنای مذهبی ساسانی کاملاً متفاوت با نمونههای قبلی بدست آمده ، چرا که مصالح این بنا از گل و چینه تشکیل شده در حالی که مصالح معماری بسیاری از آثار مذهبی مشابه، مانند آتشکدههای نیاسر و نطنز در همین محدوده، از لاشه خشت تشکیل شده است.
پايه نگاه دارنده آتش همانند يك نخل وارانه است كه داراي 38 پرده بوده و ساختار مغز آن را قلوه سنگ و ساروج تشكيل ميدهد و بسيار محكم است و يك روكش بدنه دارد، اين آتشگاه داراي چهار ورودي است كه بالاي اين وروديها با رنگ قرمز اخروي تزئين شده است و با توجه به اینکه این شهر به دو قسمت شرقي و غربي تقسيم شده و آتشكده يافت شده در قسمت شرقي است، امکان وجود آتشکده ایی در قسمت غربی نیز می باشد زیرا رنگ قرمز در بخشي از شهر غربي نيز مشاهده میشود، این آتشگاه و منطقه ميتواند اطلاعات جديدي از آیین زرتشت بدست بدهد.
در اين منطقه تاريخي نزديك به پنج هزار قطعه سفال يافت شده كه در آنها تنوع تاريخي بسياري ديده ميشود. از دیگر مکشوفات ارزشمند در این منطقه، کشف دو حلقه چــاه آب متعلق به آن دوران می باشد که درپوش يكي از اين چاهها به سبك منحصر به فردي ساخته شده، چرا كه بهجاي استفاده از گومهاي سفالي ديوارههاي چاه را سوزانده اند كه اين ابتکار، خاك را همچون سفال مقاوم كرده است. در اين منطقه تراكم خانه وجود داشته و برخي از حرفهها نيز در اين منطقه انجام ميشده، و مهمتر آنکه كارگاهي در ارتباط با ذوب فلز نيز در اين شهر مشهود شده است.
شایان ذکر است این محوطه در طی دو دهه گذشته مورد دستبرد حفاران و قاچاق چیان اشیاء عتیقه قرار گرفته و به کرات در آن تخریب هایی صورت پذیرفته و حفاظت از آن با ابعاد وسیع تر ضروری است.