آبی از مرثیه سرایی برای زاینده رود گرم نمی شود

رمق و نای حیات و سرزندگی نصف جهان ایران سال هاست با خشکسالی های پی در پی زاینده رودش کم شده و زنگ خطر آن صدا درآمده است و نفس جریان دائمی این رودخانه طی چندین ساله اخیر بریده شده وحتی نفس­های این جریان به شماره افتاده و به کندی حرکت می کند.

این روزها تن خسته، فرسوده و بی جان زاینده رود در انتظار یک حرکت است تا سرپا شود و اقتدارش را به همه نشان بدهد اما سال هاست که خشکی مهمان این رودخانه شده و همچنان سایه خشکی از روی بستر زاینده رود کنار نرفته اما رد شدن سایه خشکی از بستر این رودخانه نیازمند یک حرکت نو و جدید است که شاید تنها حمایت از حق توسعه بر آب زاینده رود بتواند جریان فصلی زاینده رود را دائمی کند.

حق بر توسعه، حافظت و حراست از آب زاینده رود باید به عنوان مطالبه ای عمومی به رسمیت شناخته شود و تابوی احیای دائمی  زاینده رود شکسته شود تا مرهمی برای رگ های خشک شده این رودخانه شود.

زنده رود سال هاست که زنده نیست و بیشتر شبیه مرده رود شده و هر بار تنها برای حال زار این رود خشک شده و بی حیات مرثیه سرایی می شود اما حق اصفهان و اصفهانی ها نیست که زنده رودش بمیرد و نفس هایش قطع شود، باید کاری شود کارستان تا همه بگویند زنده رودمان بازگشت، احیاء شد اما فقط شعارنباید باشد و احیای رگ های حیات زاینده رود، زندگی را نه فقط در اصفهان بلکه در کل ایران به جریان می اندازد ، دیگر شعار و امیدهای واهی بس است، مدیریت یکپارچه زاینده رود باید یک جراحی بزرگ انجام بدهد تا شاید این بار حقوق قانونی و رسمی زنده رودمان به معنای واقعی کلمه احیاء شود و دیگر شاهد این همه بی مهری به زنده رود نباشیم.

آبی از مرثیه سرایی برای زاینده رود گرم نمی شود، باید مرثیه سرایی برای مرگ زاینده رود را تمام کنیم و مدیریت یکپارچه زاینده رود حق بر توسعه آب را استارت بزند، حقی که اصفهان را زنده می کند، زاینده رودش را بر می گرداند.

در قوانین کشورهای مختلفی از حق بر آب حمایت شده است و در حال حاضر کشور و استان اصفهان با کمبود منابع آبی و یک تنش آبی مواجه شده است و براساس گزارش های دفتر مطالعات پایه منابع آب، میزان کل ورودی آب به سدهای کشور ۵ درصد کاهش داشته و همچنین حجم آب پشت سد زاینده‌رود به ۱۵۰ میلیون مترمکعب رسیده که برابر ۱۲ درصد از حجم سد بوده و نسبت به سال گذشته ۱۰ درصد کاهش را ثبت کرده است. حق بر آب به عنوان یکی از حقوق مسلم باید در قوانین ایران نیز به رسمیت شناخته شود و مورد حمایت قرار بگیرد.