به گزارش ایسنا، همدان پس از چهار سال بار دیگر میزبان جشنواره فیلم‌های نوجوانان بود؛ جشنواره‌ای که دیگر نام کودک را در کنار خود نداشت و طی پنج روز فیلم‌های مختص نوجوانان به روی پرده رفت؛ فیلم‌هایی که نیاز کودکان و حتی نوجوانان را تامین نکرد و اکثرا از حال و هوای شادی که باب طبع این قشر سنی است به دور بود.
بیشتر مخاطبان جشنواره را طی روزهای برپایی در سانس‌های روز، دانش‌آموزان تشکیل می‌دادند که در انتخاب آنها تفکیکی از نظر سنی نشده بود و در حالیکه فیلم‌ها برای مقطع سنی دبیرستان در نظر گرفته شده بود اما بیشتر دانش‌آموزان مقطع دبستان مخاطب فیلم‌ها بودند که این دانش‌آموزان تنها با اندک لحظات شاد برخی فیلم‌ها واکنش مثبت داشتند و بقیه لحظات را به حرف زدن و سر و صدا می‌گذراندند.
بر خلاف قبل، از چهره‌های تلویزیونی محبوب کودکان و نوجوانان در جذب مخاطب بهره گرفته نشده بود و در حالیکه در دوره‌های گذشته مخاطبان در ایام جشنواره ویژه‌برنامه‌های مختص کودکان و نوجوانان را از محل برپایی جشنواره از شبکه‌های سراسری می‌دیدند و به دنبال شخصیت‌هایی چون عموقناد، خاله‌شادونه و عموپورنگ بودند، در دوره بیست و نهم از جنب و جوشی که پیش از این در سالن‌ها و حتی در مقابل هتل محل اقامت مهمانان تا پاسی از شب وجود داشت، خبری بود.
با وجود اینکه در بخش مسابقه هیچکدام از کارگردانان مطرح سینمای کودک و نوجوان فیلمی نداشتند اما افراد شاخصی از این حوزه مانند حمید جبلی، کیومرث پوراحمد، مرضیه برومند، ابراهیم فروزش، کامبوزیا پرتوی و غلامرضا رمضانی طی روزهای جشنواره به عنوان مهمان حاضر بودند.
مجید مجیدی هم که با ساخت فیلم‌های کودکان و نوجوانان به سینمای ایران و دنیا معرفی شد، از حاضران در این دوره بود که در نمایش ویژه «محمد رسول‌الله (ص)» در بخش خارج از مسابقه به همراه عوامل مطرح این فیلم از سینمای دنیا حاضر شد؛ چهره هایی چون روبرتو پرپینانی و ای. آر. رحمان که باعث گرمی جشنواره شدند و سوژه خوبی برای اهالی رسانه بودند.
از 11 فیلم بخش مسابقه 9 فیلم توسط کارگردانان جوان و کم‌تجربه ساخته شده بود و تنها علی قوی‌تن و مجید قاری‌زاده جزو فیلمسازان باسابقه بودند.
بر خلاف دوره‌های گذشته، در جشنواره 29 خبری از نشست‌های نقد و بررسی فیلم‌ها که معمولا بعد از نمایش آثار بخش مسابقه با حضور منتقدان برگزار می‌شد، نبود و در نشست‌هایی که هر شب ساعت 23 توسط وحید نیکخواه آزاد برگزار می‌شد، ضمن بررسی فیلم‌های به نمایش درآمده در روز با حضور عوامل، در ادامه نشست‌های تخصصی نیز برگزار شد.
با توجه به فرصت کمی که همدانی‌ها برای آماده‌سازی شهرشان جهت میزبانی جشنواره داشتند، تبلیغات کمی در سطح شهر دیده می‌شد و جشنواره از پیش تعیین‌شده تئاتر کودک و نوجوان فضای تبلیغاتی بیشتری را داشت.
از مشکلات دیگر همدان، اسکان مهمانان بود و هتل باباطاهر که هنوز ساخت و ساز و بازسازی‌اش کامل نشده و سر و صدای آن در طول روزهای جشنواره به گوش می‌رسید تنها محل مناسب برای اقامت مهمانان بود و در برخی اتاق‌ها چهار نفر را در خود جای داده بود. برپایی مراسم مختلف در این هتل نیز باعث شد بارها محل صرف ناهار و شام مهمانان جشنواره تغییر کند.
علیرضا شجاع‌نوری که پیش از این طی چهار دوره از سال 69 دبیری این جشنواره را عهده‌دار بود، برای بار پنجم در راس این جشنواره قرار گرفت و بیشترین تمرکز خود را در این دوره روی نخستین المپیاد فیلمسازی گذاشت.
این توجه در حضور فیلمسازان این بخش، نمایش آثارشان، دعوت‌شدن آنها به روی سن در مراسم اختتامیه و پخش دو فیلم برگزیده و حتی در کاتالوگ جشنواره کاملا مشهود بود و شجاع‌نوری در نشست‌ها و مصاحبه‌هایش روی این بخش تاکید داشت.
از دیگر اتفاقات مثبتی که در طول برپایی این جشنواره به وقوع پیوست، بازگشایی سینما فلسطین بعد از 9 سال بود و قول مثبت استاندار در اختتامیه برای بازسازی دیگر سینمای قدیمی تعطیل‌شده همدان که در پاسخ به درخواست امیرشهاب رضویان داده شد.
حذف نشریه روزانه از دیگر اتفاقات این دوره بود که بر خلاف بسیاری از جشنواره‌های مطرح، اتفاق افتاد و اپلیکیشنی جایگزین آن شد؛ برنامه‌ای که برای اولین بار مورد آزمایش قرار گرفت و جواب موفقی هم داد.
خوشبختانه کاتالوگ جشنواره که کلیات جشنواره را ضبط و ثبت می‌کند، از حذفیات این دوره نبود اما نشریه روزانه که جزئیات روزهای جشنواره را ثبت می‌کند و قابلیت رجوع در سال‌های بعد را خواهد داشت منتشر نشد.
برپایی بزرگداشت و مرور آثار هم از حذف‌شده‌های این دوره بود که دبیر جشنواره با انتقاد از شکل متداول بزرگداشت‌ها علت آن را بزرگداشت نوجوانان اعلام کرده بود.
توجه ویژه شجاع‌نوری به نوجوانان حاضر در جشنواره بسیار قابل توجه بود. این توجه در نشست‌ها، محل اقامت مهمانان و در اختتامیه کاملا مشهود بود و در طول مراسم پایانی نیز به طور کامل دو نوجوان در کنار او حضور داشتند.
مشارکت نوجوانان و مهمانان حاضر در جشنواره در کامل‌شدن یک تابلوی نقاشی از برنامه‌های جنبی جشنواره بود که به پیشنهاد علی قوی‌تن از کارگردانان حاضر در جشنواره انجام شد و افرادی چون حجت‌الله ایوبی، مرضیه برومند، علیرضا شجاع‌نوری، علیرضا رضاداد، مجتبی راعی، آرش امینی، حمید جبلی، ابراهیم فروزش، رضا فیاضی، مجید قاری‌زاده و علیرضا تابش را پای آن کشاند.
از دیگر اتفاقات مثبت این دوره می‌توان به چاپ و رونمایی از کتاب «قصه سینماجات عهد بوق» نوشته سیدعلی کاشفی خوانساری اشاره کرد؛ کتابی که تاریخچه سینما را با زبانی ساده و شیرین برای نوجوانان بازگو می‌کند.
تورهای بازدید از مراکز تفریحی، توریستی و گردشگری همدان از برنامه‌هایی بود که در طول ایام برپایی جشنواره تدارک دیده شده بود.
برای اهالی رسانه جهت ارسال خبر و استفاده از اینترنت نیز شرایط مناسبی فراهم بود و در مراسم اختتامیه هم جای ویژه‌ای برای آنها در نظر گرفته شده بود.
احمد مسجدجامعی، حجت‌الله ایوبی، علیرضا رضاداد، حبیب ایل‌بیگی، فرید فرخنده‌کیش و محمد مهدی طباطبایی‌نژاد از جمله مدیرانی بودند که به همراه علیرضا تابش در طول ایام جشنواره در همدان حاضر شدند.
